moja administracja, czyli dzień 2

Nie chcę używać epitetów, bo jeszcze Prezes czyta i będzie.

Skargę jakaś stara sąsiadka pisze na mnie. Że hałas, że się pyli, że drzwi otwarte, że zegarek nie jest nastawiony. No ludzie nie mają co robić. Na razie jestem miły i się uśiecham ale za chwilę skończę z tym nastawieniem.

Dziś jeszcze zadzwoniła baba z administracji. Jednak czytają maile. Szkoda, że na na nie odpowiadają.

Dopuściłem się następujacych grzechów:

–       usunąłem ścianę nośną

–       panowie od remontu otwierają drzwi na klatkę (nie od mieszkania ale na korytarz z klatki przy windach)

–       otwierają okna na korytarzu

–       pyli się jak diabli

–       nie myją podłogi korytarza po

–       mój mail z informacją staje na zarząd celem akceptacji

Baranie, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nade mną!

Poprosiłem panią grzecznie o informację, co muszę zrobić, żeby było zgodnie z literą prawa czy też przepisów. Czekam. Dostanę, to im odpiszę. Już nie w tonie pełnym miłości ale raczej w stylu wujka Staszka, mistrza ciętej riposty.

Mój Mistrz od Remontu mówi, że wczoraj był inspektor i widział wszystko. Ściana jest działowa, a nie nośna, więc nie wymaga akceptacji wyburzenie. Absurdem jest to, że poczuli pismo nosem, czy też okazję na zarobek i już szykują kolejną inspekcję. Metraż przecie mi się zwiększył, po usunięciu ściany. Przepraszam za łacinę – kurwa, paranoja!

Poprosiłem też sąsiada, żeby robili sobie sweet focie jak myją podłogę na korytarzu po. Z datownikiem oczywiście.

Dziś niespodziewanie odwiedziłem mieszkanie. Pan rurze od wody zaprezentował cios z młotka. Akurat wszedłem, jak pan wylewał jedną ręką wodę z jednego wiadra, a drugie podstawiał pod rurę. Mistrz od Remontu w tym czasie zakręcał wodę w bloku.

Ja wiem? minęło może 15 minut i wpadł Michał – hydraulik blokowy. Hm, nie blokowy, bo to brzmi dziwnie – hydraulik osiedlowy. Na koniec rzekł, że raport napisze. „Ok, pisz, dziękuję“. Wielkie mi mecyje, rura pękła. Ludzie litości.

Ta stara raszpla, co skargę pisze też nie zapomniała wspomnieć o braku wody w bloku. No dramat. 15 minut rury były suche.

Poinformowałem sąsiada, co robi remont, że już przestaję być miły. On też zamierza zachowywać się podobnie.

Chiałem spuścić wodę w pionach, żeby wymienić zawory przy kaloryferach. Po 10 minut rozmowy z panią z administracji machnąłem ręką i poweidziałem, że anuluję moją prośbę. Ręce opadają. Ja chcę założyć nowe, srebrne zawory, bo miedziane mi się nie podobają. Pani nie rozumie tej faneberii. Po co? Ale dlaczego?

W końcu przetrawiła wiadomość, że ktoś ma taką zachciankę i wyjęła mi jakiś zawór i poinformowała, że tylko tej firmy produkty mogę użyć, bo regulowane to wszystko było ostatnio i produkt innej firmy może, ale tylko może, popsuć instalację. Nie spodobały mi się te żółte zawory i anulowałem zachciankę. Oczywiście ewentualnej wymiany zaworów może dokonać ekipa polecana z administracji, na mój koszt, bo zrobiłbym to dla zachcianki, a nie że są popsute, czy jest awaria.

Remont? Nie polecam. Choć może i polecam, bo za chwilę użeranie się z administracją może podnieść temperaturę, skoro jutro już tylko 20 stopni, a od czwratku 13 – 16!