dziewczynka z paluszkami
Od ponad 10 lat z częstotliwością raz na rok p. Marek Niedźwiecki z radiowej 3 mnie drażni. Puszcza pewną pieśń. Spodobała mnie się ona od razu. Nie wiem czemu ale nie pomyślałem od razu o zdobyciu jej. Każde zagranie tej pieśni w radio było świętem. Niemal zakładałem białą koszulę i krawat, żeby w skupieniu i z pełną atencją wysłuchać cudnych melodii i słów. Dopiero z 4 czy 5 lat temu pomyślałem, że w końcu muszę ją mieć na własność. I tu klops. Trudna do zdobycia się okazała. Nie ma jej na żadnej płycie studyjnej, na żadnej składance, a o ściągnięciu jej z netu można tylko pomarzyć.
Niecały miesiąc temu, po kolejnej prezentacji, powiedziałem sobie “basta”. Jest przecie XXI wiek, jak to nie mogę jej zdobyć?! Moi? No i zaczęło się kopanie w googlu i na wikipedii. Okazało się, że pieśń ta jest stroną B singla “i believe in love” z 1998 roku. No to już wiedziałem czemu tak trudno było to znaleźć. Po długich poszukiwaniach w necie straciłem cierpliwość i już się poddałem. Ale szczęśliwie przyszedł mi do głowy amazon. Ostatnia deska ratunku – pomyślałem. I co? Okazało się, że ktoś sprzedaje singla za 2,98$. Koszt do Polski ok. 7$. Hmmmm, dużo ale i też ryzykownie. A jak nie dojdzie? No dobra wpisuje adres zaprzyjaźniony i amerykański. W ślad za zakupem poszedł mail do pewnej Pani, co by nie była zdziwiona przesyłką.
Po tygodniu już mogłem oddawać się zwykłemu, codziennemu słuchaniu. Już bez białych koszul i krawatów, tylko tak po prostu i zwyczajnie.
“Ring Finger” zaczyna się tak spokojnie – no mam sobie tego małego paluszka doczepionego do trzeciego… a dzisiaj miałam ze pięć drzazg w paluszku numer 4. Nawet po hiszpańsku pani potrafi wyszeptać, że wie czego chce i wie co robić, żeby po chwili tak przejmująco się rozedrzeć i przyznać, że się boi.
No jest parę utworów, które powodują ciarki u mnie. Mam tej pani kilka pioseneczek i muszę przyznać, że ciekawa z niej wokalistka. Szkoda, że już zapomniana. A miała w USA wielki przebój w 1997 roku (chyba) “where have all the cowboys gone?”. Też urokliwe i nietuzinkowe.
Słucham teraz “i believe in love” to taki głosik popowaty może łudząco przypominać Angie Stone (odniesienie do pewnej myśli pewnej osoby, która porównała ten głos do Angie Stone). Poza tym straszny eklektyzm w twórczości tej pani. Wspomniane piosenki trzy są kompletnie różne stylistycznie i wokalnie.
Paula Cole “Ring Finger” (1998)